LEKAKA HA PATAKA SANSADAYA

සාරා නොහිටින්නට මගේ තත්වය වඩාත් ශෝචනීය වන්නට ඉඩ තිබිණ. දවස් ගෙවී ගියේ ඉබි ගමනිනි.

සිනාසුනේ සිනාසිය යුතු බැවිනි. කතා කළේ කතා කළ යුතු බැවිනි. ඒත් ඒ සිනහව හෝ කතාව කිසි විටකත් මගේ හදවතේ කොතනකවත් ස්පර්ෂ කළේ නැත. ධනුක ඔබ ඒ තරමටම මගේ හදවත මගේ පාලනයෙන් ඉවත් කර ඇත.