වලාවක් සේ
සඳට හඬන එක
බිම්මල් කැකුළක්
නිලඹර වෙත
නෙතු පියන් යොමා…
ඇසිපිය නොහෙලා
බලා හිඳිනවා
සීතල කිඳුළින්
දෑස් තෙමා…
හිරු කිරණින්
ලැබුණත් ආලෝකය
හිරු කුමරුනි මට
වෙන්න සමා…
ලිහිණි පියාපත්
“පොඩ්ඩී…”
බිනර අයියාගේ දෑතේ
ග්රහණයට මැදිව උන් මට නවම්ගේ හඬ
ඇසුණේ ඈත ලොවකින් වාගේය.
එසැණින් බිනර අයියා මා අතෑරියේය.
මම වහාම ඔහුගෙන් මිදී නවම් වෙත දිව ගියෙමි.
“නවම් අයියා…”
“මොකද මේ කරුවලට වෙලා කළේ…?
කිසිත් නොදත් ඔහු අසද්දී දැඩි සේ කැළඹී උන් මම ආරක්ෂාව පතා ඔහුගේ සුරතේ වෙළුනෙමි.
සනාතන දහරා
මෙහි පැමිණි පළමු තත්පරයේ සිට මට දැනුණේ සනාතනගේ
ඥාතියෙකුගේ මළ ගමකට පැමිණි බවත් නොව…
මගේම නිවසට ආ බවකි.
“කල්පනාවෙන් ඉන්න දහරා..”
මගේ මිතුරිය ප්රතිභා සැලෙන හඬින් කීවාය.
නමුදු එය නොතැකු මම මැද සාලයේ බිත්තියට ආසන්න වන සේ තබා තිබූ
දේහය වෙත ඍජු කයෙන් යුතුව පිය මැන්නෙමි.
අදහන්න.. සුදෝ සුදුවට බැබලුණු සේලයන් අතර නිසසල ලෙස සැතපී
උන්නේ සනාතනගේ සීයා නොව…
සමනල වසන්තය
අසව් අසව් බොල අළුත් කතාවක්
කනත්ත පාරේ සිද්ධ උනේ…
වටේම පාළුයි හරිම කරුවලයි
කියන්නවත් බෑ බයයි අනේ…
ආර්ට් එකේ අර් හැඩි දැඩි කොලුවා
ගියාලු දවසක් රෑ පානේ…
කනත්ත අයිනේ කොස් ගහ මුදුනෙන්
මහසෝනා බිම පැන්නලුනේ…
ලිහිණි පියාපත් 2
සසරින් සසරට ගෙන එන ප්රේමය
සිතෙහි දරා ඔබ වැඩිය සැණින්…
නිසසල සිතිවිල සසල කරන් මම
බලා උනිමි හද කවුළු ඇරන්…
අරුමැසි සෙනෙහස හද තුළ රන්දා
මගේ දුකත් ඔබෙ සිතට අරන්…
නිරතුරු මග එළි පෙහෙළි කළා නුඹ
ජය ටැඹ දකිනට දිරිය දෙමින්…
දූවිලි
විශ්වය යනු අති සුන්දර නිර්මාණයකි.
විවිධ වර්ණ සහ හැඩතලයන්ගේ
එකතුවකි. එය දෑසින් දකින ඔබ භාග්යවන්තයෝය.
එහෙත් දෑසින් පමණක් නොව මනැසින්ද එහි
සුන්දරත්වයදැකිය හැක. මා එය
මනැසින් දකින්නියක්මි.විඳින්නියක්මි.ජීවිතය මුල් වසර හත මේ ලොව
සුන්දරත්වය දෑසින් දැක පසුව
දෘෂ්යාබාධීත වූ මට මේ දෙයාකාරයේම
අත්දැකීම් ඇත. එදා දැරිවියකව
දෑසින් දුටු ලෝය අද මම මනැසින්
එදාටත් වඩා සුන්දරව දකින්නෙමි.‘දූවිලි’ ඇතුලේ අකුරු බවට පත්
වන්නේ මා මනැසින් දකින ඒ ලෝකයයි.කියවා බලන්න.
-Sathya Nirmani
සිතූ
“ආහ්….. ඒ කියන්නෙ මයිල් ඒජ් වෙන්න ඇති….”
මං ඒ ඉංග්රීසි වචනෙ සන්ධි විසන්ධි කරලා කිව්වා.
“ඒ කියන්නෙ බං මයිල් වල වයස…..”
“හැ…. වාහන වලට කොහෙන්ද සිතු මයිල්…?
කවියගෙ කට කන පැත්තටම දික් වෙලා.
හලෝ හලෝ
බෘෘම් ෂ්යාම් ප්රියංක ඒෂ රාධිකා ආමි අංකල්
මේ හය දෙනා කෝල් සෙන්ටර් එකක එකම සෙක්ෂන් එකක නයිට් ෂිෆ්ට් එකේ වැඩ කරන අය.
මේ හැමෝගෙම ජීවිත ජංජාලයකට මැදිවුණේ එදා රෑ එයාලට ආව අමුතුම කෝල් එකකින්
කෝල් එක ආවෙ දෙයියන්ගෙන් …..?
ඔයාලත් ලෑස්තිද ඒ කෝල් එක අරගන්න……?
එහෙනම් දැන් ‘හලෝ! හලෝ!!’ කියවන්න පටන්ගන්න.
අභිරහස් පණිවුඩය
සාජන්ට් කියතෙන් කපන හැටි හැමෝම බලාගෙන හිටියා.කැපුන තැනින් වතුර ටිකක් විද්දා. ඒත් එක්කම කුඩා දිලිසෙන කෑලි දෙකකුත් බිමට වැටී, දිස්නය දෙන්න වුනා. ෆැටී ක්ෂණිකව පැනලා ඒවා අහුලාගෙන සුපිරින්ටන්ඩන්ට් අතට දුන්නා.
“අම්මප, ඔව්මයි, ඒවා දියමන්ති තමයි.” සුපිරින්ටන්ඩන්ඩ් කිව්වා. “පයිප්පය ඒවගෙන් පිරිල හිර වෙලා තියෙන්න ඇත්තෙ, වතුර ටික හරියට ආවෙ නෑ කියන එක පුදුමයක් නෙමේ. තව තැනක් කපන්න සාජන්ට්.”
සාජන්ට් කීකරු වුනා. කිසිම සැකයක් නෑ. පයිප්පය පුරවලා දියමන්ති. සමහර ඒවා ගොඩක් ලොකුයි. සමහරක් පුංචියි,අවුරුදු ගණනාවක් වතුරේ තිබ්බත් කිසිම හානික් වෙලා නෑ……
නිහැඬියාවේ ගීතය
ඔහු ඇයට සමීප විය. ලෝරි දෙපාවලට අගුළු වැටුණාක් මෙන් කිසිවක් කර කියාගත නොහැකි තත්තවයකට පත්වී සිටියාය. ඔහු අතේ වූ ඇඳුම බිම දමා ඇයව තුරුලු කරගත්තේ උමතුවෙන් මෙනි. සති කීපයක් තිස්සේ යටපත් කරගෙන සිටි හැඟීම් සියල්ල පිටකර හැරීමට ඔහුගේ මුළු ගතම සූදානම් වී තිබිණි. ඇගේ දෙතොල ඔහුගේ දෙතොල් පහස අපේක්ෂාවෙන් විවරව තිබිණි.
ස්නේහ තීර්ථ
සේරසිංහ මහත්මිය හැකි තාක් ඉවසුයාය. කිසිදු සාධරණත්වයකින් තොරව තම දෙදරුවන්ගේ සිත් තූළ සසංක කෙරෙහි වේයිරි සිතුවිළි පහලවනු දකින්නට ඈ කිසි දෙනෙක රිසි නොවුවාය
“කොහොමත් ඉතින් අම්මටයි තාත්තටයි මේ අපිට වඩා ඒ කැලෑවෙන් අහුලගෙන ආව එකා ලොකුයි නේ..”
“උඹලට වඩා නම් ඒ කොල්ලා හැම අතින් ම ලොකුයි නේන්නම්..උඹලා දෙන්නම කරන්නේ තාත්තා එකතු කරලා දෙන එකතු කරලා දෙන එක කාලා මක බාලා දාන එක…
දිගු දුර මෙහෙයුම
උහුලන්නට හිමි වූ දුක්
දරන්නට සිදු වූ කඳුලු
දෛවයේ උරුමය වූ ඇය
සිනහව කඳුලු අතර වෙනසවත්
නොදැන උන්
අවාරයේ පිපි සුළඟට ගසාගෙන ගිය
වරාමලක් බඳු ඇය
නිහඬ නිසංසල මාවතක චණ්ඩ සුළි කුණාටු අතර සිරවී
ජීවිතයන් මරණයන් අතර සටනක සිටිද්දී
හැම වේදනාවකටම හැම කඳුලකටම
හැම දුක්ඛ දෝමනස්සයකටම අභියෝග කොට
ඔහු වෙත ආවාය…..
ඇය තිලෝකා නිර්මාණී නම් වූවාය…
මුගුරු
සහබන්දු ඇමතිවරයා රාත්රී සාදයකට සහභාගි වී ආපසු ඒමට රථයට නඟිද්දී ඔහු ඉලක්ක කර වෙඩි තැබීමක් සිදුව ඇත. එහෙත්, එයින් ඇමතිවරයාට අනතුරක් සිදු වී නොමැති අතර, ඔහු අසල හුන් ආරක්ෂක නිලධාරීන් දෙදෙනාට වෙඩි වැදී ඇත. ඉන් එක් අයෙකු රෝහලට ගෙන යන අතරතුර මිය ගොසිනි. අනෙක් තැනැත්තා බරපතළ තත්ත්වයෙන් රෝහලේ පසු වේ.
එම ආරංචිය නන්දිතා තුළ කිසියම් කැලඹීමක් ඇති කිරීමට හේතු විය. ජානක සේවය කළේ සහබන්දු ඇමතිවරයා ළඟය. ඔහු ඒ අවස්ථාවේ ඇමතිවරයා සමඟ සිටියේ නම් තුවාල ලැබුවේ හෝ මිය ගියේ ඔහු වීමට බැරි ද?
නිවැරදි තොරතුරු දැනගන්නා තෙක් නන්දිතා තුළ කිසියම් නොඉවසිලිමත් බවක් පුපුරු ගසන්නට විය.
අඩ හෝරාවක් යාමට පළමු ඇයට නිවැරදිම තොරතුරු දැනගත හැකි විය. ඒ තාත්තා දුන් දුරකථන ඇමතුමෙනි.
මිය ගොස් ඇත්තේ ජානක ය. එතෙක් නන්දිතාගේ ඇතුළු හදෙහි වූ කැලඹීම ඒ ආරංචියත් සමඟ දෙගුණ විය. ඒ නැඟණිය අරබයා ය. ඇය හා ජානක අතර සම්බන්ධයක් වී ද?
ALIDOLE – අලිඩෝලේ
අලි – මිනිස් ගැටුමට
මුතුන් මිත්තන් සතු
අත්දැකීම් ඔස්සේ
සැබෑ උත්තරයක් සොයන
යොවුන් දරුවන් දොළොස් දෙනෙකුගේ
පරිසර ගවේෂණය….
මිහිතලයේ දැවැන්තයා අසරණයකු බවට පත්කර ඇත.අලියා අසරණයකු නොවේ. එහෙත්, අලි – මිනිස් ගැටුම අලියාට ඛේදජනක ඉරණමක් උදාකර දී තිබේ.
පියවි
“අනේ සජී… බලන්නකො අයියෙ…. මේ… මේ..” කලබලයට පත් සජීත් රියෙන් බැස ගනිද්දී ඒ හා සමාන වේගයකින් බිමට පැනගත් මන්දාරා කෑ ගැසුවේ බිම වැටී උන් මිනිසා ලේ විලක් මැද
දඟලමින් ගැහෙමින් ඉන්නවා දැකය. ඉක්මනට හොස්පිට්ල් එකකට ගෙනියමු බබා තාම පණ තියෙනවා…”
තමාගේ වරද ගැන දහස්වර කම්පාවෙමින් සජීත් එසේ කීව ද ඔවුන් දෙදෙනා සිරුර ළඟට ළං වීමටත් පෙර එහි ගැස්ම එක්වරම නතර වී දේහය නිසල විය.
“මයි ගෝඩ්….”
තමා මුහුණ දුන් සිදුවීමේ අවධානම තේරුම් ගත් සජීත් හිස බදා ගනිත්ම එම පාරේ ඈත කෙළවරකින් ආලෝක ධාරාවක් මතු වනු මන්දාරා දුටුවාය.
“සජී… ඈතින් වාහනයක් එනවා….
මොකද කරන්නේ….?
තමන් දෙදෙනා මේ මොහොතේ අසු වුවහොත් නීතියෙන් ගැළවීමක් නොලැබෙන බව දැනගත් යුවතිය සජීත්ගේ සුරතේ වෙළී හඬ නැගුවාය. “මන්දි… නගින්න වාහනේට…. ඉක්මනට නගින්න…”
සුබාවෝ
ප්රවීණ මාධ්යවේදියෙකු හා ඔහුගේ පවුලේ අයට අත්වුණු ඛේදවාචකයක් හා ඊට වගකිව යුතු අමන දේශපාලනඥයකු හා ඔහුගේ සගයන්ගේ ක්රියා කලාපය පිළිබඳ පුවතක් කොටි සංවිධානය උතුරේ බලය පැතිරවූ කාලය ද පසුබිම් කරගෙන ප්රකාශ කෙරෙන “සුබාවෝ” නවකතාව ආශාවෙන් කියවාගෙන යා හැකි වෘතාන්තයක් වෙයි. කුතුහලයෙන් යුක්තව කථාව ඇරඹෙන්නේ ඛේදවාචකයෙන් බේරුණු
ඇමරිකාවේ අධ්යාපනය ලබමින් සිටින මාධ්යවේදියාගේ දියණියක වන සුබා ඕනෑම තැනක සිටින පුද්ගලයෙකු වෙත එල්ල කළ හැකි සූක්ෂම මිසයිලයක් නිර්මාණය
කිරීම පිළිබඳ අපූරු තොරතුරකි.
නොයෙක් අකටයුතුකම් සිදුකරන ඉහත කී දේශපාලනඥයා හා ඔහුගේ සගයෙකුට ස්වභාවධර්මය විසින් දැඬුවම් ලබා දෙනු ලබන අතර නොයෙක් විපත්වලට මුහුණ දුන් සුබා සහ තවත් දියණියන් දෙදෙනෙකු නිරුපද්රිතව වන අයුරින් කථාව අවසානයෙහි හෙලි වෙයි. සමාජ ආර්ථික දේශපාලන යථාර්තයෙන් ඔප් නැංවුණු කෘතිය පාඨකයාට වින්දනයක් ලබා දෙන අතරම ඔහුගේ බුද්ධියට ද අමතයි.
ආල නුරා
ඔය කොයි දේකින්වත්
හිත කලබල කර ගන්නෙ නැතුව ඉන්න එක තමයි හොඳ
දොලේ උනත් වතුර ටික බොර උනාම
මොනම දෙයක් වත් පේන්නෙ නෑනෙ.
හිත උනත් ඒ වගේ. ඕක කලබල උනාම
බොර වෙච්චි දොල වගේ තමයි.
මොකක්වත් පේන්නෙ නෑ. ඩිංගක් නිස්කාන්සුවෙ හිටියම
බොර වෙච්චි ගතිය මගෑරිලා ආයි පරණ තත්තෙටම එනවා.
හිත පෑරිල තීනකොට ඒකම කල්පනා වෙනව මිසක්
වෙන දේවල් හිතෙන්නෙ නෑ
රජදහනේ රන් සන්නස
“කුරුස යුද්ධ කියන්නේ ආගම වෙනුවෙන් කරන යුද්ධවලට.
නයිට්වරු තමයි ඒ යුද්ධවලට නායකත්වය දෙන්නේ. ශුද්ධවූ දේශයේ
ඒ විදිහේ කුරුස යුද්ධ ගොඩක් සිද්ධ වෙලා තියෙනවා.
“ඇත්තටම අපේ නයිට්වරයා නම් අපිව මෙහාට එව්වේ සංදේශයක් භාරදෙන්න.
යුද්ධයකට නෙවෙයි.”
බෙත් කියු කථාව අසාගෙන සිටි ආගන්තුකයා නැවත මෙසේ ඇසුවා.
“මොකක්ද ඔයාලගේ සංදේශය?.
“ඔයා ළඟ තියෙනවා වාගේ රන් පුවරුවක් අපිට හොයාගන්න ඕනෑ.”
පැහැබර දවසක්
කිසිත් නොකී විමුත් සෙමෙන් පහත් වී
ඇගේ නළලත සිය දෙතොල් තැබුවේ යන්තමටය.
තත්පරයකදු එහි සිය දෙතොල් තබා නොසිටි විමුත්
නිහඬිවම රිය පණ ගන්වා ගත්තේය.
කුසුම්ගේ වැඩිමල් පුතුගේ නිවස අසලට පැමිණෙන තුරු
ඔවුන් අතර පැතිර ගියේ නිහඬියාවකි.
රතු කඳවුරේ රණ හඬ
බිම වැටී සිටි රතු නයිටිවරයා අපහසුවෙන් නැගී සිටියා.
ඊට පසුව ඔහු සිය අශ්වයා අසලට ඇවිදගොස් සෑදලයේ තිබූ
කඩුවක් සුරතට ගෙන වියරුවෙන් බෙරිහන් දුන්නා.
“එනු මුහුණට මුහුණ සටන් කරනු. මුහුණට මුහුණල කඩුවට
කඩුව”
ශ්රීමත් ඇන්ඩෘෘ නයිට්වරයා සිය අසු පදවාගෙන රතු නයිට්වරයා
අසලට සමීප වී සන්සුන් ලෙසින් මෙසේ කිව්වා.
“තරඟයේ නීතිරීති වලටගරු කරනු. මේක සාමයේ සංග්රාමයක්”
“මේක සාමයේ සංග්රාමයක් නෙවෙයි. යුද්ධයක්. යෝක් පිලට
එරෙහිව
ලැන්කස්ටර් පිල කරන යුද්ධයක්. මේයුද්ධය කෙළවර වෙන්නේ
මරණයෙන්”
රතු නයිට්වරයා වියරුවෙන් බෙරිහන් දුන්නා.
වැලපෙන්නි අවකන්නි – Walapenni-awakanni
කලක සොඳුරු රටක්ව තිබූ ඇෆ්ගනිස්ථානය……
රූමත් ළඳුන් නිදහසේ සැරිසැරූ ඇෆ්ගනිස්ථානය…. තාලිබාන් පාලනය
යටතේ එක් සුවිසල් සිරගෙයක් බවට පත් වී තිබේ. කාන්තාවන් වහලියන්ටත් අන්ත තත්ත්වයකට ඇද දමා තිබේ.
ඔවුන්ගේ මේ ‘ ඔල්මොරොන්දම් ’ නීති සමුදාය ඔබට කිනම් හැඟුමක් ගෙන ඒද?
රණමඬලේ වික්රමය
“ඔයා පූජකවරයෙක්. එහෙම කෙනෙක් මේ සංග්රාම පිටියට
කොහොමටවත් එන්නේ නෑ. ඔයාලා හොඳටම අතරමං වෙලා
කියලා මට විශ්වාසයි.”
ඒක නම් ඇත්ත… තව පොඩ්ඩෙන් කොටියෙක් මාව කනවා. එහෙම
වුණා නම් මගේ දවස නිකරුණේ නාස්ති වෙනවා.”
පැට්රික් කිව්වා. වහල් සේවකයා පිළිතුරු දුන්නේ උගුර යටින්
අමිහිරි හඬක් නඟමින්.
“ඔහේගේ දවස නාස්ති වුණාට මට කමක් නැහැ. කොටියා
හොඳටම බඩගින්නේ ඉන්නේ”
මොකද හෙට තරඟයට සූදානම් කරලා තියන්න එපායැ. බැරි
වෙලාවත් කොටියා ඔහේව කෑවා නම් මම ලොකු අමාරුවක
වැටෙනවා.”
“ඒ කියන්නේ ඔයා අපිව බේරුවේ ඕනෑකමින් ම නෙවෙයිද?”
“මම ඔහේව බේරුවේ නැතිනම් මට වෙන්නේ කොටියට ගොදුරක්
වෙන්න.”
පුස්ලෝඩං
ලාංකේය සංස්තික නිෂ්පාදනයක් වන නූතන මිනිසා සහ ගැහැනිය භෞතික වශයෙන් ද, භාවමය වශයෙන් ද, සයිමන් නවගතේගමයෝ ගැඹුරින් ස්පර්ශ කරති. එය නවකතාව, කෙටිකතාව මතු නොව වේදිකා නාට්ය යන ත්රිවිධ ඉසව් උදෙසා වලංගු ය.
‘පුස්ලෝඩං’ නාට්යයේ අප හමුවන මිනිසා සහ ගැහැනිය නවගතේගමගේ පරිකල්පන ලෝකයට පමණක් සීමා නොවේ. ඔවුන් අප හඳුනන, අප සමඟ දිවිගෙවන ගැහැනිය සහ මිනිසා ම වේ. මෙකී යථාව ‘පුස්ලෝඩං’ නාට්ය පෙළ විශද කරනුයේ නවගතේගම නාට්ය රීතිය පාඨකයා හමුවේ තබමිනි.
තහංචි මැද්දෙන්
“ආ. ඒක එච්චර වැදගත් දෙයක් නෙමේ.”
ග්ලැඩිස්ව පාවාදීමට නොහැකිව ෆැටී කීවේය.
“හොඳයි, මං කියන්නම්. ඊටපස්සෙ අපි හොයාගත්ත
ඒ අඟහරුවාදත් ලියුමක් ඇවිත් තියෙනව කියලා.ඒ
කියන්නෙ තැපෑලෙන් නෙමේ, අතේ ගෙනත් තියෙන්නෙ.
ඒකෙන් කියවෙන්නෙ මෙ වැඩේ පීටර්ස්වුඩ් වලම කෙනෙක්
කරන්නෙ කියන එක. ඒ වගේම මං අර ඉස්සරල කිව්ව
තුන් දෙනාගෙන් එක්කෙනෙක්. වයසක නෝසි, ටිට්ල් මිසී,
මූන් නෝනා.”
“හරි.” ඉන්ස්පෙක්ටර් මහත් උනන්දුවෙන් කීවේය.
මං කියන්නෙ ෆෙඩ්රික්, ඔයාගෙ නිගමනය කිරීමේ
හැකියාව නම් හරිම විශිෂ්ටයි.”
ෆෙඩ්රික් විතරක් නෙමෙයි අනෙත් අයත් හරිම දක්ෂයි.
එයාලගෙ දස්කම් බලාගන්න ඔයාලත් කැමතියි නේද?
ඇට ගැහියං – Ata Gahiyan
අමෙරිකාවේ කනෙක්ටිකට්හි වසන සාර්ථක නීතිඥවරයා…..
ගරුසරුකම්, මුදල් හදල්, යාන වාහන, ගේ දොර සරුවට ඇති,
හොඳ, රූමත් බිරිඳක්, දියණියක් හිමි වූ,
රාත්තල් 256 බර
බිලී හැලෙක්!
තැනින් තැනට යන අහිගුණ්ඨික නඩයක මහලු ගැහැනියක්
ඔහුගේ රථයේ හැපී මියයයි.
කිසිදු කරදරයකින් තොරව ඔහු නීතියෙන් නිදහස් වෙයි.
දෑත යොමා අහස දෙසා – Detha Yoma Ahasa Desa
ඝාතන රැල්ලත් සමඟ යුද ගිනිදැල්වලට මැදි වූ සරයේවෝ නගරය තුළ කොටුවන එකොළොස් හැවිරිදි පාසල් දැරියක වූ ස්ලාටා තම ජීවිතයේ ළසෝ තැවුල් ඉතා සංවේදී ව විස්තර කරන්නීය. වතුර, විදුලිය හෝ ගෑස් නොමැති ව තම නිවසේ ම සිරකාරියක වන ස්ලාටාගේ අපේක්ෂාවන්, බිය හා සංකාවන් දෝරේ ගලායනුයේ ඇගේ දින සටහන් මත ය. තමන්ට අහිමි වූ මිතුරු – මිතුරියන්, නෑසියන් ගැන මෙන් ම සදහට ම තමාගෙන් සමුගත් සොඳුරු ළමාවිය පිළිබඳ ව ඇය හඬා වැටෙනුයේ හද කකියවන නිර්ව්යාජත්වයකින් හා නිරවුල් බවකින් යුතු ව ය.
කළු ඇත් දළ
තමන් ගමන් ගත් නෞකාව අනතුරට පත්වීමත් සමඟ හැරල්ඩ් සීඩ්රිෆ්ට් තරුණයාත්, ඩිස්කෝ ලිලිහැමර් නැවියාත් පා තබන්නේ නැගෙනහිර අප්රිකා වෙරළටය. එතැන් සිට ඔවුහු අමුතුම අත්දැකීම් ලබති. යටත් විජිතවාදින් කොල්ලකමින් සිටියේ අඳුරු මහද්වීපයේ ස්වභාවික සම්පත් පමණක් නොවේ. එහි වනාන්තර ඇතුළත සාමකාමීව දිවි ගෙවමින් සිටි සාක්ෂරතාව රහිත නුගත්, නොදියුණු නීග්රෝ ගෝත්රිකයන් අල්ලා විදෙස් රටවලට යවමින් වහල් මෙහෙයේ යෙදවීමට ද යටත් විජිතවාදීහු යුහුසුලුව සිටියහ. අප්රිකාවේ සැම්බිසි නදිය ආශ්රිත වනාන්තරයේ ගවේෂණ චාරිකාවක යෙදෙන හැරල්ඩ් හා ඩිස්කෝ යන දෙදෙනා මේ නවකතාව හරහා අපට කියා දෙන්නේ වහල් මෙහෙයේ වු අමානුෂික සහ බිහිසුණු ස්වභාවයයි.
Thuru Dira Vatena Thuru – තුරු දිරා වැටෙන තුරු
මධුර ඵල ඇති විට
ඵල කා ඵල නැති කල
ඵල නැතැයි දැන
ඒ ඒ දිග යන්නෙමුද?
ඵල නැති කල්හි
දලුකොළ සුඹුළු කා
ගඟින් පැන් බී
රුකින් රුකට නොගොසින්
අපිස් සිතින් සිටින්නෙමුද?
ක්ෂේම භූමි
වීරවර්ධන මහතා අභිමාන් දෙස බැලූවේ තරවටු දෑසිනි.
එහි වුයේ, උතුරා යන පීතෘ සෙනෙහසකි.
“සර්..මිස් මං ගැන ම වද වෙනකොට…….”
‘කොහෙද මිස්ලා ඉන්නෙ…? නෑකම් වරද්ද ගත්ත එකෙන්
තමයි මේ කතාවට අවුරුදු තුනක් ඇදිලා ගියේ..’
සසිත්යා සේ ම අභිමාන් ද වීරවර්ධන මහතා දෙස
බලා සිටියේ විස්මයෙනි.
Nimala Mala – නිමල මල
” නිමල මල – මිය ගිය සොල්දාදුවෙකුගේ නොමියෙන කතාව”
වඩමාරච්චි, ත්රිවිධ බලය, රිවිරැස, බලවේගය, ජයසිකුරු ආදි මෙහෙයුම්වලට සහභාගි වූ ඔස්ට්රේලියාවට යාමට වීසා ප්රතික්ෂේප කරන ලද සොල්දාදුවෙකුගේ කතාවයි. දෙමළ විමුක්ති කොටි ව්යපාරයේ ආරම්භය, සටන් විරාම ගිවිසුම, යුද්ධය හා ජාත්යන්තරයේ ක්රියාකාරකම් ගැන යළි විමසා බලන එය, වර්තමානයේ දී ජීනීවා යෝජනා ගෙන එන මහා අනතුර සවිස්තරව දක්වා සිටියි. යුද්ධයෙන් හෝ සටන් විරාම ගිවිසුමෙන් හෝ ලබාගත නොහැකි වූ දේ අද ජිනීවා යෝජනා හා ව්යවස්ථා සංශෝධන ඔස්සේ ලබා ගැනීමට දරන උත්සාහය ද එමගින් අනාවරණය කෙරෙයි.
.
චැනල් කාක්කා කෙටි කතා සංග්රහය
පවිත්රා ගුරු විවේකාගාරයෙන් එළියට පැමිණ කොරිඩෝව දිගේ ඇවිද ආවේ අරමුණකින් නොවේ. අරලිය ගස් සෙවණේ තැන්තැන්වල කතාබස් කරමින් සිටින සිසු සිසුවියන් ඇගේ නෙත ගැටුණේ ඉබේටම ය. මීට වසර කිහිපයකට උඩ දී තමා ද අරලිය සෙවණේ ඔහු සමග පෙම්බස් දෙඩුවා ඇයට මතකය. ඇයගේ මුවගට සිහින් සිනාවක් නැගිණි. ඒ සමග නැගුණු කදුළු ඇය අත රැදි අළු පැහැති ලේන්සුවෙන් පිස දමා ගත්තේ කිසිවකු දකීවියැයි බියෙනි. වසර අවසාන විවිධ ප්රසංගයට සූදානම් වන නිසා පාසලේ උසස් පෙළ පන්තිවල ඉගෙන ගන්නා දරුවන්ට වෙනදාට වඩා මේ දින කිහිපයේ නිදහසක් ලැබී ඇති පාටය…
ඕගී
වෛද්යවරු මා බැලීමට පමණක්ම දුර
බැහැර නගරවල සිට පැමිණියා. ඔවුන්
මගේ සයනය අසල සිටගෙන හිටියේ
ඔවුන් දකින්නේ කුමක්දැයි අදහාගත
නොහැකිව.
ඔවුන් පවසන්නේ, මා දෙවියන් විසින් ම
මවන ලද එක් ප්රාතිහාරයක් ම බව,
ඔවුන්ට වෙනත් පැහැදිලි කිරීමක්
සොයා ගැනීමට නොහැකි නිසාම.
මළ නොමළ මිනිසා
ජගත් කීර්තියට පත් චාල්ස් ඩිකන්ස්, රඩ්යාඩ් කිප්ලිං,
විල්කි කොලින්ස්,අමිලියා බි.එඩ්වඩ්ස්, එලිසබෙත් බ්රැඩොන්
වැනි කතුවරුන් අතින් අද්භූත නැතොත් හොල්මන් කතා ලියවී
ඇති බව ඔබ දැන සිටියේද?
එවැනි සම්මානනීය ලේඛක ලේඛීකාවන් අතින් ලියැවුණු අද්භූත
කතා දහයක අසංක්ෂිප්ත පරිවර්තන මෙම කෘතියට ඇතුළත් වෙයි.
The Golden Harvest
The Golden Harvest” is a historical romance, based on the famous Dutugemunu and Elara period of Sri Lankan history, a period well documented in National Chronicles, and supplemented with innumerable culturally rich folklore. Hence it is not surprising to find many novels written based on that period – mostly in Sinhala, and some in English. The surprise here is in the way that historical material had been dexterously moulded to sculpt a new image, and give a new message through a readily readable romance with a depth.
ලාක් කුරුලු නද
මේන් හි පැමිණ තාත්තා සමඟ විවාහ වු සාරාට
ඇනා හා කේලබ්ට මවක වීමට හැකි වේවි ද?
සොබාදහම හා පොර බදිමින් කටුක ප්රෙයරි දිවියට
අනුගත වීමට ඇය සමත් වේවිද?
ගිනිගෙන දැවෙන හිරු ඔවුන් එකිනෙකාගෙන්
වෙන් කරාවි ද?
සෙනෙහස පිරුණු කැදැල්ලක ‘සදාකාලිකව සතුටින්’
ජීවත් වීමට වු කේලබ්ගේ පැතුම ඉටු වේවිද?
ඇමරිකානු ලේඛිකා පැට්රීෂියා මැක්ලාක්ලන්
මහත්මියගේ සම්මානනීය Sarath Plain and Tall
‘Skylark’ නම් වු, ලොව පුරා ජනාදරයට පත්
සිනමාපටයක් ද නිර්මාණය වී ඇත.
ජීවිතයෙන් මාස හයක්
“ඔයාගෙ උරහිසට ඔළුව තියාගත්තාම දන්නෙම නැතිව නින්ද ගියා.” සෙව්වන්දි කීවාය.
සිසිල පහව ගොස් ඇති බීම වීදුරුවෙන් දෙතොල් තෙමාගෙන තත්පර ගණනක් මදෙස බලා සිටින ඇය, ‘අපි දෙන්නට බය වෙන්න කිසි දෙයක් නැහැ නේද?’ යනුවෙන් ඇසුවේ මා කිසි දිනක නොදුටු දුකක් මුහුණට මවා ගනිමිනි. දුක, සන්තාපය ඇගේ මුහුණට ගැළපෙන හැගීම් නොවේ. යම් හෙයකින් නිහාරා සොයා ගියොතින් මා අසල සිටින සුන්දරියගේ මුහුණ අවලස්සන වනු නියතය. සිත කඩා වැටෙනු ස්ථිරය.
සිම්පල් සයිමන්
මේක සීරියස් කථාවක් නෙවෙයි. මං වාගේ සිම්පල් කෙනෙකුගෙන් එහෙම සීරියස් කථාවක් බලාපොරොත්තු වෙන එක වැරදියි. මට ඕනේ හොටු පෙරාගෙන කියවන ඇතෙක් බර කථාවක් ලියන්න නෙවෙයි. මට ඕනේ බස් එකේ යනකොට, උණ හෙම්බිරිස්සාව හැදිලා නිවාස අඩස්සියේ ඉන්නකොට. මුණත් එක්කලා තරහා වෙලා නහය කපාගන්න හිතෙනකොට කියවන්න කථා ලියන්න. මට ඕනේ කැමති පෙරලලා අරං කියවන්න කථා ලියන්න. මට ඕනේ කැමති තැනකින් පෙරලලා අරං කියවන්න පුළුවන් හිත පිරෙන කථා ලියන්න.
කටු තුඩු මත
මම අතීතයද අනාගතයද
ඒ හා සබැඳි සියලු මිනිස් ප්රාණීන් හා
සිදුවීම්ද අමතක කර
මේ ගෙවී යන තත්පරයේ පමණක්
ජීවත් වීමට උත්සාහ කළෙමි.
ජීවිතයේ ඉතිරි අර්ධය
මේ උණුසුමෙහිම ගෙවා දමා
මතුයම් දිනෙක අවසන් සුසුමද
ඒ හදගැස්මට සවන් දෙමින්ම
හෙලන්නට තරම් තෘෂ්ණාවක්
මට දැනෙමින් තිබුණි.
නමුත් යථාර්තය ඇත්තේ
මින් බොහෝ දුරඈතක බව
මගේ යටිහිත කෑගසමින් තිබුණි.
ඉදිරියට කුමක් සිදු වුවද
මේ ගෙවීගිය මොහොත පිලිබඳ
කිසිඳු පසුතැවීමක් කිසිඳු දිනෙක
නොදැනෙන බව විශ්වාසය.
එය සදාතනික මතකයක්ව
මා සමඟම මියෙනු ඇත.
යථාර්ථය
මසැසට නොපෙනෙන මනැසට යොමු නොවන අවස්තා, සිද්දි,මනෝභාව ආදිය විනිවිද ගොස් ඒවායේ සඟවි නානා ස්වරූප මගින් පවතින සත්යය ධිවනිපුර්න සංකල්ප රූප අනුසාරයෙන් අපේ කල්පනාවට භාජනය කිරීම කවියාගේ කාර්යයි.
Finding Arthur
‘Finding Arthur’ is a heart-warming story set in Sri Lanka and based on real-life events. In the unfolding of this highly engaging story, the reader is taken on a tour of beautiful landscapes and shores, tantalising readers’ tastebuds on the journey.
Dilan, a seemingly happy young business owner, is living the bachelor life with his brother, Sujith, in the heart of Mount Lavinia. The two brothers have recently taken over a bar; it’s an exciting time. Arthur, Dilan’s mischievous golden Labrador and regular frequenter of the bar, goes missing. What initially seems like a simple case of lost dog soon reveals itself to be rather more sinister. Dilan rallies his estranged parents to help him find Arthur. But hidden family secrets risk jeopardising the search…
සිඳු රළ ගීතේ
“ඔව් එයාල ළඟ අඩු තරමෙ නිදාගන්නකොට පොරවා ගන්න තරම් දෙයක් තිබුණෙ නෑ.. එයාලා මෙහෙ ඇවිත් තියෙන්නෙ වැඩ කරන්න.. කෙනෙක් රටකින් රටකට එන්නේ වඩා හොඳ ජිවිතයක් හොයාගෙන.. කොහොම හරි.. ඒ දෙන්නා දැන් අපේ උඩ තට්ටුවට වෙලා හොඳින් ජීවත් වෙනවා.. මෙහෙ නවාතැන් ගන්න ආව හැමෝටම වඩා හොඳ ජීවිතයක් ගෙවනවා..”
“ඔව්..ඒ බව පේනවා..”
ඊට මාස ගණනාවකට පෙර හිඳ කපා දැමිය යුතුයැයි විවියන් මැසිවිලි නගමින් උන් ගසක විශාල අත්තක් ඔසවාගෙන යන තෝමස් දෙස බලමින් ඇනා පැවසුවා ය.
“මේ ගෙදර උඩ තට්ටුවේ වැඩ ටික කරගන්න රෙබෙකාත් මට උදව් කරනවා.. එයාලා දවසක යනවා දකින එක මට දුකක් වෙයි.. මේ ගෙදර ඕන තරම් ඉඩ තියෙනවා.. මට විතරක් මේ ගෙදර හොඳට ම ලොකු වැඩියි.. ඔයා දන්නවනේ අනිත් අය වටේ ඉන්දැද්දි මං කොයි තරම් සතුටු වෙනවද කියලා..”
“කවදද එයාල ආපහු යන්නේ..?
BRINGING TONY HOME
The winner, Gratiaen Prize for 1996. Tissa Abeysekara has
given evidence of so much understanding of experience and
deployment of language and fictional form.
යක්ඛරාජ
පස් වෙසක් ගෙන යක්ෂ කුල කිතු – යසස් මොනවට කියා පානා ඇස් තුනෙන් හැම පිරික්සා සිව් – අතින් ගති බිලි සියල් ඕනා
රැස් දෙනා සුදු වතින් සැරසී – නිල් කයින් සිත් කුකුස් ගේනා
අශ්ව මුව එළු බැටළු සූකර – පිටෙහි පැමිණේ මහා සෝනා
දක්ෂකම් පෑ සේන සෙන්පති – මොහුයි පෙර පිදු ගැමුණු සේනා
යක්ෂ ගොත් රජ වෙසමුණිගෙ අණ – ලබා දස දෙස බලය පානා
රක්ෂ වෙස් ගත් ඊශ්වර සතු – විකුම් පා සමයමේ පේනා
වෘක්ෂ අතු බිඳ නඟා හූ හඬ – සසලවයි සැම මහා සෝනා
පින්න
වෙව්ලන දෑතින්ම විදුලි පන්දම අල්වා ගත් හෙතෙම නැවතත් එය ඒ දෙසට යොමු කළේ තමා දුටුවේ හිතලූවක්දැයි සක්සුදක් සේම සැක හැර දැන ගැනීමටය.
නැත!එය ඔහු සිත රැඳි හිතලූවක් නොවීය. එය සැබෑවකි.
එය ඔහු කිසිසේත්ම නැවත දකින්නට ලැබේ යැයි සිතූ දර්ශනයක් නොවීය. එකිනෙක වෙනස් නිල් හා කහ පැහැති දෑසක් ……!
ඔව්!
ඒ…. එම දෑසම බැව් හෙතෙම සිතීය.
රුධිර කේෂ නාලිකාවලින් ගහන, රක්ත වර්ණයට හැරුණු නිල් – කහ දෙඇස් තමාට කිසිඳු කලක අමතක වේ යැයි හේ නොසිතීය.
ගැහැනු පිරිමි මල් පලතුරු
“මං ගෝමරංකඩවල .. එහෙ ඉඳලත් හැතැම්ම පහක් විතර ඇතුළෙ… අර කොටි ගමම කැපුවෙ, ඒ අපේ ගම තමා – රංපත් කුඹුර, මං එතකොට තුනේ,අපේ අම්මයි, තාත්තයි, චුටි නංගියි, කිරි අම්මටයි… ඔක්කොම මළා.. ඔක්කොටම උං කෙටුවා,තිරිසන්නු..,මං පැදුරු මිටිය අස්සේ හැංගිලා බලන් උන්නා… අම්මෝ ඒ විස්තර අහන අහන අයට කියලම එපා වෙලා,හැමෝම මගෙන් ඒකමයි අහන්නේ.පහුවලා දවල් අල්ලපු ගමේ රාං මාමලා එනකම්ම මං මිනී දිහා බලං පැදුරු ආනෙම උන්නා.දවල් වෙද්දි නිලමැස්සොත් ඇවිත්.රං මාමලා ආවමත් මං එළියට ආවෙ නැහැ.මට හිතුණෙ මාත් මැරිලා කියලා, පැදුරු ආන අදිද්දියි මාව අහුවුණේ…” එවිට මට දැනුණේ සාන්තගේ අත් මගේ වටා එතෙන බවයි.ඔහු මා තුරුළු කරගනිමින් සිටියේය.එය මට සැනසුමකි.ඔහුගේ කම්මුල මගේ කම්මුලේ ගෑවෙමින් තිබිණි.එහි තෙතක් විය.ඔහු හිර කරගත් ඉකියකින් යුතුව හඬමින් සිටියේය.
මංමුලා වූ ආර්යාව
Fiesta කෘතියට පසුබිම් වනුයේ පුවත්පත් කලාවේදියෙකු හා ඉංග්රීසි ජාතික කාන්තාවක් අතර හටගත් ප්රේමයකි.එය බලාපොරොත්තුවෙන් ඈත් වු පීඩාකාරි ආදරයක් වන්නේ ඔහු යුද්ධයෙන් තුවාල ලබා බෙලහීන තත්වයට පත් වුවෙකු බැවිනි.ඒ් අතර ඈ සෙසු මිනිසුන් සමඟ ආවේගාත්මක බැදීම් ඇතිකර ගනී.පැරීසිය හා ස්පාඤ්ඤ පසුබිම් කරගත් මෙහි සිදුවිම් තුලින් පෙන්වනුයේ දෙවැනි ලෝක යුද්ධ සමයට පෙර පැවති අනාරන්ෂිත සමයේ කලකිරිම හෙළිකිරිමය.විචාරකයන් පවසා තිබෙන පරිදි හෙමිංචේ fiesta කෘතිය ලියා තිබෙන්නේ ටී.එස්.එලියට් ගේ ප්රකට කාව්ය නිර්මාණයක් වු The Waste Land ඇසුරිනි.එහි යටිකය තුවාල වීමෙන් සයනයේ කාලය අපතේ හරිනු ලබන තම රාජධානිය ඵල රහිත වු රජෙකු පිළිබඳව කියැවේ.මෙහි කතා නායකයා වන ජේක් බාර්න්ස් ද ඒ් ඒ් අන්දමට තුවාල ලබා වඳ බවින් පිරි ලොවක ජීවත් වු අයෙකි.ප්රධානම සංසිද්ධිය සාහිත්ය තුළ තිගැස්මක් ඇති කරවන සුළුය.අප එය නිර්භීතකම ලෙසින් හඳුනවා නොදීම හෙමිං චේ මහතාට කරන ගෞරවයකි.යනුවෙන් එකල විචාරකයෙකු මෙම කෘතිය පිළිබඳ ලියා තිබේ .එහිදි බොහෝ විනෝදජනක කෙළිදොලෙන් පිරි හෙටක් නොදකින සිදුවිම් අපට හමුවේ.විශේෂයෙන් පැම්පෙලෝනා සැණකෙළිය, උද්වේගී ගවපොර, වීදි නැටුම් යනාදි දේවල් එකල ජනයාට විනෝදය සැපයු අන්දම මෙහි හොඳින් විස්තර වෙයි.
පරිස්සමින් ගිහින් එන්න
සිහිනයක් වී ඇහැට බර වැඩි
ඇවිත් තුන් තිස් පැයේ වද දී
යද්දි නොකියම දුකයි මතකය
නොවුණි අමතක තවම තැවෙමි
නැතත් අද නුඹ එයි ද හෙටවත්
තව ම මග බල බලා හිඳිමි
එන්න ඇවිදින් යන්න මගෙ ළඟ
ඉන්න බැරි නම් යන්න හරිමි…
හුඟාක් සුන්දර සිහිනයකි නුඹ
තවත් එක් වාරයක් කියමි
මගේ සිත රැදි පැතුම නුඹමයි
ඒක හින්දම බලන් හිඳිමි
කියා දුන් ජීවිතේ ලස්සන
ටිකෙන් ටික යයි හිතෙන් ගිලිහී
තවත් එකමෙක වරක් ආවොත්
ඉතින් මම හිත හදා ගනිමි…
මලානික ඇස් පියන් පැටලෙයි
වසන්තය සොය සොයා වෙහෙසි
වෙච්චි වරදක් දන්නේ නෑ මං
නුඹත් මුනිවත ර්කී හිනැහී
මගේ හිරු සඳු නුඹයි මා හැර
ගියත් නොපෙනෙන දුරක සැඟවී
කියමි නොකියා බැරිම හින්දම
මගේ සැනසුම ගියා සුන් වි…
සුබ සහ යස
මහාවංසය විස්තර කරන ආකාරයට “යසලාලක තිස්ස” යනු කවට රජෙකි. එසේ ම “සුබ” නැමැති ද්වාරපාලකයා සමග කිරීටය හුවමාරු කරමින් සිදු කළ ‘විහිළුව’ ඉතිහාසයේ අන් කවර රජකුවත් නොකළ එකකි. එකී නාටකීය කතා තේමාව නව අර්ථකථනයකින් අප හමුවේ තබන ‘සුබ සහ යස’ වේදිකා නාටකය ශ්රී ලංකාවේ ගම් දනව් සිසාරා වේදිකාගත වූවකි. එමතුදු නොව, මාක්ස් ලෙනින්වාදි සමාජ දෘෂ්ටියක් ඔස්සේ දිග හැරෙන මෙම නාට්යය තරම් ශ්රී ලාංකික ප්රේක්ෂකයින් වැළඳගත් අපේ ම යැයි කිව හැකි තවත් දේශපාලන නාට්යයක් නැති තරම් ය.
කථම් භූත
“තාත්තා කී සැරයක් ගෙටයි එළියටයි යනවද?” “අනේ මන්දා සේනක…”
“කවුරුහරි එනකං බලන් ඉන්නවා වගෙ පේන්නෙ”
ඔව්.මගෙ අම්මා කියන්නෙ ඉනේ පිහියකුත් තියෙනවා කියලා.”
“මොකක්… මොකටද පිහියක්?”
“දන්නෙ නෑ.ඊයෙ රෑ මගෙ අම්මා දැක්කලු තාත්තා
සීයගෙ තුවක්කුවට වෙඩි බෙහෙත් පුරවනවා”
“තාත්තට මොළේ නරක් වෞගෙන එනවත් ද?”
“අර …අර බලන්නකො …මං හිතන්නෙ දැන්මම නරක් වෙලා වගේ”
දුටු දෙයින් මගේ මුළු ශරීරයම සීතල වී ගියේය .
අපේ තාත්තා උඩු මහලේ සිට මිදුල දෙසට තුවක්කුව එල්ල කරගෙන සිටියේය. ඔහුගේ එල්ලය තිබුනේ මිදුලේ බංකුව දෙසටය. බංකුවේ හිඳ සිටිනු පෙනුනේ අපේ අම්මා ය. එතරම් දවස් කාමරය තුළටම වි සිටි අම්මා එළියට කැඳවාගෙන විත් තිබුණේ මාලිකාය. තාත්තා හොඳින්ම අම්මා ඉලක්ක කරගෙන සිටියේ ය.
නුඹ ඝෘතුවක්
අරුතක් නොදන්න, අරුතක් නොවැටහුණු,
නම නොදත් හැඟීමක්
නුඹේ නමටම
මගේ පපුවෙ ඉපදිලා…
සෙනෙහසක් කියලා
හද පිළිගන්නේ නැති,
ආදරයක් කියලා
සිත භාරගන්නෙ නැති,
ආදරණීයම සිහිනයක
මං අතරමං වෙලා…
ඔව්,
ඒ නුඹ නිසා…..
නුඹ වෙනුවෙන්ම,
නුඹේ නමටම
මටත් රහසෙම
හදවත මඟ බලන්න හුරු වෙලා….
ඉතින් නුඹ ඍතුවක්
ඔව් මම නුඹ නමට පේ වෙලා.
පිපාසයි ආනන්ද කුසිනාරාව තව දුරද
කවි ලිවීම අභියොගයක්.
ස්ත්රීයක් කවි ලිවීම වඩාත්ම අභියෝගාත්මක වුවක්.
කවිය කියන්නේ සුවිශේෂී භාව ප්රකාශන මාධ්යයක්.
ඒ වගේම එය නිර්මාණකරුවෙකුගේ විෂය ලෝකයෙහි
සවිඥානක ප්රකාශනයක්.
එහෙයින් ඇය අතින් ප්රතිනිර්මිත ‘අනෙකා’ නැතහොත්
‘පුරුෂයා’ වෙත පිවිසෙන්නට ඉරාණි නිල්මිණී අබේකෝන්
“පිපාසයි ආනන්ද කුසිනාරාව තව දුරද” යන කාව්ය
සංග්රහය සමග සිංහල කවියෙහි කිවිඳියන්ගේ සම්ප්රදානය
දුර්ලභ නොවු මොහොතක අර්ථ කවියක් සොයා යමි.
සුපර් සික්ස් (තරු කුමරු 02)
“මං ලේසියෙන් දෙයක් අල්ලගන්නේ නැහැ.හැබැයි අල්ල ගත්තොත් මේ හුස්ම යනකම් ඒක මගේ. මං අතාරින්නෙත් නැහැ.හාහ්… හිතා ගන්න පුළුවන්ද මං මොකටද මෙතනට ආවේ කියලා?” ආශි කියන දේවල් හරි පරිස්සමට අසා සිටි අරෝ ආශි අන්තිමෙට තමන්ගෙන් ප්රශ්නයක් අහුවහම කලබල වුනේ හිතට දැනුන කියා ගන්න නොතේරෙන අමුතු හැගීම නිසාය. |
“අත… අරින්නද… අල්ල ගන්නෙත් නැතුවම…” අරෝ හිමින් නමුත් බයෙන් කටහඬ අවදි කර ආෂිගේ ප්රශ්නයට ප්රශ්නයකින්ම උත්තර දෙද්දි ආශි හිස මඳක් දෙපසට වනමින් නෑ කිව්වේ කවදාවත් නැති අයුරෙන් ලස්සනට හිනාවෙමිනි. කලාතුරකින් ඉතාමත් කලාතුරකින් ඒ කඩවසම් මුහුණේ මැවෙනා ඒ ආඩම්බර ලස්සන හිනාව හදවතින්ම විඳගත් අරෝ ආශි දිහා බලන් හිටියේ වශි වී මෙනි.
“අත අරින්න නම් මුලින්ම අල්ල ගන්න ඕනද? හ්ම්… ඇත්ත තමා ඒ නිසා මං මේ අත අල්ල ගන්න ද?” “ඒ කියන්නේ අල්ලාගෙන අත අරින්නද? හාහ්…කමක් නැහැ. එක තත්පරේකට හරි අල්ල ගන්නකො. ඒ එක මොහොත ඇති මට මැරෙනකම්ම මතක තියා ගන්න.” |
අරෝ ඇස්වල කඳුළු පුරවගෙන ආශි දිහා බලමින් කිව්වේ ඒ කඳුළු දැක කවදාවත් නැතුව ආශිගේ ගල් හිත මෙළෙක් වෙද්දීය. |
ඝර්ම
මේ අතරතුර පුංචි කුරුල්ලෙක් පියඹා විත් ඔහුගේ උරහිස මත හිඳ ගත්තේ මහත් අනපේක්ෂිත මොහොතක ය. විසල් රවුම් ඇස් සහිත පුංචි කුරුල්ලාගේ ළා නිල් පැහැති පියාපත් මෙන්ම උගේ පිට දිගේ පැතිර තිබූ ශ්වේත වර්ණැති පිහාටු පුංචි කුරුල්ලාට එක් කළේ අමුතුම ලස්සනකි. සාමාන්යයෙන් ජලය මත බොහෝ වේලාවක් නොසෙල්වෙන වස්තුවක් මත මිස කුරුල්ලකු මෙසේ පියඹා විත් නොවසන බැව් දන්නා තීර්ථ ඒ අනුව නිගමනය කළේ තමන් සැලකිය යුතු කාලයක් දිය පහර මධ්යයේ එලෙස එකත්පස්ව සිටින්නට ඇතැයි කියා ය. මම මේ පැමිණ සිටින්නේ කුමන නම් කාලාවකාශයකටද? තීර්ථ තමන්ගෙන්ම ප්රශ්න කරගත්තේ ය.
කප් සුවහස් කල්
හීන ගේන හිත අස්සේ
ඔබ ඉන්නේ උඩු මහලේ
ආදරේට කවුළු පියන් නෑ…
හිත ළඟ හිත
මිස දොරගුළු නෑ…
ප්රේමණීය අබිසේස් ලැබ
නොදැනුණු සේ සිත අරගෙන
ඔබව දමා දුර ගියාට
මේ හැටි දඬුවම්…
අහංකාර ආදරියට
තවමත් දඬුවම්…
මියෙන තුරා විඳවන්නට
ලැබුණා දඬුවම්…
අහිමි වුණත් හිමි නොවුණත්
මතක් වුනත් අමතක මුත්
තවමත් මේ හිත් මැදුරේ
ඔබට නවාතැන්…
බොඳව ගියත් පෙම් සිහිනේ
මටද නවාතැන්…
සසර කොහේ හෝ හමු වී
ගනිමු නවාතැන්….
ඉවට්
ගී ද මෝපසාං ගේ විශිෂ්ට කෙටි නව කථාවක් වන ‘ඉවට්’ තුළින් ප්රන්සයේ පණ්යාංගනාවන් දෙ දෙනකු ගේ පරස්පර විරෝධී ජීවන ප්රවෘත්තීන් හෙළි වෙයි. තේමාවෙන් ද භාෂා විලාසයෙන් ද සෞන්දර්යාත්මක නව කථාවක් වන ‘ඉවට්’ ක්ෂුද්ර ගද්ය කාව්යයක් ලෙස සැලකිය හැක්කකි. සාහිත්ය රසය උපරිම වශයෙන් විඳිමින් නවතාවෙන් කිහිප වරක් කියවිය හැකි ය.
උප්පුතලම්
“උප්පු” යනු දෙමළ භාෂාවෙන් ලුණු යන අදහසය. තලම් යනු කන්දය. ගොඩගසා ඇති ලුණූ කදු යන අරුතින් එදා ඉන්දියානු ශ්රමිකයන් “උප්පුතලම්” යන නමින් හැදින්වුයේ වර්තමාන පුත්තලමය. ගත රිදුම් දෙන, ගිනි ගහණ අව්වේ මුහුදු වතුර හෙවත් කාරම් ජලය පාත්තිවලට හරවා ලුණු හැදීමද ලුණු කැඩිමද අතිශය දුෂ්කර රාජකාරියකි. මේ බිමේ බීමට වතුර නැත. පොළවට මිශ්රවන බැවින් වැසිකිළි ද නැත. අපේ බත් පත රස කරන්නට ඔවුන් ලුණු නිෂ්පාදනය කරන්නේ මේ සියලු දුෂ්කරතා මැදය.
“උප්පුතලම්” ලුණු ලේවා ආශ්රිත මිනිසුන්ගේ ජීවිත කතාවය
හන්සයො ඉගිළෙති
“සමහරු කියනවා තනි වෙන අය ඉක්මනින් නිවන් දකිනවා කියලා. මම මේ දවස්වල භාවනා කරනවා. භාවනා නිමිත්තත් කකුල් කොටේ. පාළුව භාවනාවට මහගු අත්වැලැක්. මහත්තයා ගෙදර ඇවිත්, මාලි තිබහයි කියන්නෙවත්. දරුවෝ ඇවිත් අම්මා බඩගිනියි කියන්නෙවත් නෑ. මට මගේ කියලා රකින්න දෙයක් නෑ. මම ඉහත ආත්මයක කාගේ හරි අත පය කඩලා පවුලක් අසරණ කරපු නිසා තමයි මම අබ්බගාත වෙලා, දුක්ඳින්නේ. මම දවසට දෙතුන් සැරයක් මෛත්රී භාවනා වඩවනවා.කකුලක් කොට කරලා, විවහ ජීවිතේ කොට කරල මගේ හිතට කාවැද්දු පණිවිඩය තමයි සංසාර ගමන කොට කරගනින් කියන එක. බිය, සැකනැතුව මරණ මංචකයේ ඇලවෙන්න පුළුවන්නම් අපි දිනුම්.
රෝස්මරී පර්ල් හෙවත් මුතු
වර්ෂ 1842 වන විට මෙරට
මුල් බැස ගනිමින් තිබුණු
වැවිලි ආර්ථික රටාව පසුබිම්
කරගෙන අපේ ගැමි සමාජයේ
ආර්ථික, දේශපාලන, සමාජ,
සංස්කෘතික මෙන්ම භුගෝලීය
වෙනස්කම් සිදු වී ඇති අයුරු
වෙද පවුලක් කේන්ද්ර කර
ගනිමින් විමසා බැලීම
” රෝස්මරි පර්ල් හෙවත් මුතු”
නවකතාව තුළින් සිදුවෙයි.
එවකට සිංහල සමාජය තුළ පැවති
ආචාර ධර්මවලට පටහැනිව
චුටි වෙද රාලහාමි සිදු කරගත්
විවාහය ගැනද විසිතුරු රූපනයක්
මෙහිදී ඔබට හමුවනු ඇත.
කළණ මිතුරෝ
පරිසරය,ස්වාභාව ධර්මය, සතා සිවුපාවා ආදියට ආදරය කිරීම ,ආරක්ෂා කිරීම සම්බන්ධව ජනප්රවාද මූලාශ්ර කරගනිමින් නිර්මිත මෙම කෘතිය යොවුන් පාඨකයන්ට රසවිදිය හැකි අගනා ග්රන්ථයකි.
පුංචි කාලේ මං
ආදරණීය සාධනා පුතේ,
ඔයාට ලස්සනට ලියන්න පුළුවන්. ලස්සන කතා
ගොතන්න පුළුවන්. ඈන් ෆ්රෑන්ක්ගේ දින පොත
මං ඔයාට කියලා දෙන්නම් ඒ පොත ගැන විස්තර.
ඒ එයාගේ ජීවිතේ දින සටහන්. අද ඉදන් ඔයාට මං
තෑගි දීපු අලුත් පොතේ ඔයත් දින සටහන් ලියන්න.
හිතට දැනෙන, හිතට හැගෙන හැමදෙයක්ම ඒ
දිනේට ලියන්න . ඔයාට තෑගි දීපු පොතේ පිටුවල
තියෙන එක එක පාට වගේම ජීවිතෙත් එක එක
අත්දැකීම් එකතු වෙයි. ඒ සුවිශේෂී හැම සිදුවීමක්ම
සටහන් කරන්න. දවසක ඒ සටහන් ඔයාගේ ජිවීතේට
ප්රයෝජනවත් වෙයි.
-ඔයාගේ තාත්තා